Campus Cadix
Het Stedelijk Instituut voor Sierkunsten en Ambachten (SISA) is een secundaire school in de Cadixwijk op het Eilandje. Het Eilandje is de oudste havensite van Antwerpen. Het gebied ten noorden van de stad werd voor het eerst ontwikkeld rond 1550 over een oppervlakte van 25 hectare. Het kreeg zijn naam doordat het omsloten was door vlieten en sloten. Inmiddels is het omgeven door de Schelde, dokken en de oude haven.
Programma Schoolgebouw
Opdrachtgever Stad Antwerpen ― Scholen van Morgen
Status Opgeleverd
Periode 2011 ― 2022
Oppervlakte14.050 m²
Totaal budget 18.550.000 euro
Restauratiebudget 5.000.000 euro
IN SAMENWERKING
Fotograaf Allt
De restauratie van de campus Cadixwijk beslaat een hele bouwblok die wordt begrensd door Kempischdok-Westkaai, Cadix-, Napels-, en Rigastraat. Ze bestaat uit een scholencomplex uit 1927 en een voormalig aanwervingslokaal voor havenarbeiders inclusief loodsen dat 10 jaar later werd gebouwd. In 1919 diende stadsarchitect E. Van Averbeke het “Ontwerp van een scholengroep in de Napelsstraat: jongens- en meisjesschool met kindertuin” in, waarna in 1927 de school officieel geopend werd. Het scholencomlex aan de Cadix-, Riga- en Napelsstraat moest het in 1881 gebouwde houten schoolgebouw aan de Indiënstraat vervangen. Dit gebouw waarin de Jongensschool 13 en de Meisjesschool 11 waren ondergebracht, stond als de Schippersschool bekend. Het gehele complex is symmetrisch opgebouwd in een versoberde traditionalistische baksteenarchitectuur met verwijzingen naar de Amsterdamse School, Art Déco en Nieuwe Zakelijkheid.
Vanaf 1937 werd aan de andere zijde van het bouwblok gestart met de bouw van het aanwervinglokaal voor havenarbeiders op de hoek Rigastraat –Kempischdok-Westkaai, ook naar ontwerp van E. Van Averbeke. Aansluitend hierop werden de loodsen gebouwd. Stijl en materiaalgebruik zijn duidelijk afgestemd op het bestaande schoolgebouw, doch door de recentere bouwdatum en typische functie vertoont het meer zakelijke en industriële kenmerken. De noordelijke helft maakt thans deel uit van de school, de zuidelijke fungeert nog steeds als aanwervinglokaal voor havenarbeiders, in de volksmond zogenaamd “Het Kot”. Vanaf zijn oprichting tot op heden behield het gebouw, althans voor de helft, zijn oorspronkelijke functie, waardoor het voor de geschiedenis van de Antwerpse havenarbeid een belangrijke materiële getuige vormt.
De nieuwe ‘Kunstencampus’ Kempisch Dok bestaat uit nieuwe en gerenoveerde schoolgebouwen en vormt samen met een nieuw woningbouwblok één architectonisch geheel. Het Van Averbeke gebouw wordt met minimale middelen gerenoveerd waarbij de structuur en het karakter van de bestaande bebouwing leidend zijn. De binnentuinen en het aanpalende open leercentrum nemen een centrale positie in.
Bij de gekozen aanpak staat het karakter van het bestaande gebouw centraal. Bij de noodzakelijke interventies zijn daarom bewust gezochte contrasten tussen Oud en Nieuw vermeden. Bij de aanpak van de renovatie en herinrichting van het Van Averbeke-gebouw is er dan ook op gelet dat niet alleen de structuur en nagenoeg alle gevels blijven behouden maar ook de belangrijkste ruimtelijke en atmosferische kwaliteiten.